چهارشنبه، تیر ۲۹، ۱۳۸۴

جهاني‌شدن و آموزش‌هاي عالي ايران: بايدها و نبايدها

جهاني ‌شدن و آموزش‌ هاي عالي ايران: بايدها و نبايدها
حل مسايل آموزشي جامعه در سازمان‌هاي آموزشي امروز با راه‌حل‌هاي كهنه ديروز امكان‌پذير نيست. براساس پژوهش خانم دكتر فردريكه ولتر حداقل 30 درصد از سازمان‌ها به دليل ناتواني و ناكامي در شناسايي فرصت‌ها، ايده‌ها و تهديدهاي جديد در حوزه‌هاي مختلف دچار نابودي و نيستي مي‌شوند. فرصت‌هاي آموزشي، وضعيت‌هاي دلخواه و مطلوب در آينده هستند كه رشد و يا حداقل تغييراتي مطابق با اهداف ما در راستاي مثبت را در پي خواهند داشت و يا يك اقدام عملي كه منجربه دستيابي به يك وضعيت مطلوب و دلخواه آموزشي مي‌شوند. تهديدها نيز وضعيت‌هاي نامطلوب بوده كه يا جلوي رشد و دستيابي به اهداف آموزشي مناسب را گرفته و يا امكان اقدام‌هاي عملي مناسب را از سازمان‌هاي آموزشي مي‌گيرند. فرصت‌ها و تهديدها دو وجه دروني و بيروني دارند. فرصت‌ها و تهديدهاي دروني به مسايل درون سازماني از جمله برنامه‌ها، ‌اهداف، سياست‌ها و روش‌هاي سازمان و وجه بيروني فرصت‌ها و تهديدها به برنامه‌ها و سياست‌ها رقبا باز مي‌گردد. روند رو به رشد ادغام موسسات آموزشي كوچك و تشكيل سازمان‌هاي آموزشي بزرگ، كم‌رنگ شدن و حذف تدريجي موانع جريان آزاد اطلاعات، آموزش‌هاي مجازي و الكترونيك، پيشرفت‌هاي سريع فن‌آوري‌هاي اطلاعاتي و ارتباطي، اينترنت و شبكه‌هاي محلي و گسترده، همگرايي ذايقه‌هاي آموزش‌دهي و آموزش‌پذيري جهاني، حركت فرهنگ‌ها از سمت و سوي تقابل به تعامل فرهنگي، تشديد مهاجرت‌ها و تركيب ناهمگون بافت جمعيتي بومي، همگرايي برنامه‌ها و سياست‌هاي آموزشي در سازمان‌ها با تاكيد بر روش‌هاي علمي و گاها متفاوت و ... از جمله مسايل جهاني شدن مي‌باشند كه ماهيت رقابت را در جهان دگرگون ساخته است. در عرصه اين رقابت پيشي با سازمان‌هايي است كه ضمن شناخت دقيق فرصت‌ها و تهديدها بتوانند برنامه‌ريزي مناسب با دوره گذار به دوره جهاني شدن را طراحي و اجرا كنند. شناخت و طراحي بهترين الگوي شناسايي و به‌گزيني مبتني بر خلاقيت در نظام آموزشي، توجه ويژه بر تغييرات پيچيده ذايقه بازار آموزش، آينده‌نگري و پيش‌بيني نيازهاي آينده با‌توجه به مسايل جهاني‌شدن، وجوه رقابتي برنامه‌هاي آموزشي، مزيت و برتري نسبي اقتصادي برنامه‌هاي آموزشي، طراحي سيستم‌هاي ارزيابي برون‌دادهاي سيستم آموزشي، ظرفيت‌سازي براي ورود به عصر تعامل فرهنگي و كم‌رنگ شدن مرزهاي فيزيكي، توجه به بافت‌هاي ناهمگون جمعيتي در دوره مهاجرت‌هاي سو‌گرفته و مدرن و توان مساله‌پردازي و مساله‌يابي و رويكرد حل مساله به عنوان مهم‌ترين شاخص‌هاي سازمان‌هاي آموزشي براي زيست در عصر جهاني‌شدن است.

هیچ نظری موجود نیست: